علائم رایج اوتیسم چیست؟

  • بچه هایی که برچسب اوتیسم دارند در رفتارهای اجتماعی دچار مشکل می باشند. افراد اوتیسم ممکن است به هنگام نامیده شدن عکس العملی نشان ندهند و از نگاه کردن به اشخاص اجتناب کنند. آنها اغلب دارای لحن یکنواخت هستند و در واکنش به احساسات دیگران، از طریق حالات چهره ای مشکل دارند و همچنین هنگام صحبت کردن با دیگران در مورد رفتارهای مورد علاقه شان از نگاه کردن به صورت دیگران اجتناب می کنند و آنها از اثر منفی رفتارشان روی افراد اطلاعی ندارند، و به نظر می رسد که از احساسات دیگران در مورد خودشان بی اطلاع هستند.

    تعدادی از بچه های اوتیسم درگیر یک سری حرکات تکراری از قبیل حرکت پاندولی وچرخاندن مو با دستهایشان هستند یا رفتارهای خودآزاری از قبیل کوبیدن سر دارند، آنها دوست دارند صحبتهای دیگران را تکرار کنند و به جای به کار بردن ضمیر من ، نام خود یا ضمیر دیگری را به کار ببرند تعدادی از آنها با یک صدای آهنگین در مورد موضوعات مورد علاقه شان صحبت می کنند یا به کسانی که با آنها صحبت می کنند بی اعتنا هستند. آنها در تشخیص صداها، حس لامسه و دیگرحواسشان، پاسخ مناسبی نمی دهند آنها نسبت به درد احساس کمی دارند و ممکن است یکی از حواسشان برتر از دیگری باشد که چنین حسهای غیرمعمولی ممکن است در علائم رفتارهای آنها تأثیر داشته باشد، مثل اجتناب از بغل شدن.


اوتیسم یک بیماری نیست بلکه یک اختلال رشد در عملکرد مغز است

فراد اتیستیک سه نوع علامت را نشان می دهند: روابط اجتماعی ضعیف، مشکلاتی در ارتباط کلامی و غیرکلامی، و نیز علائق و فعالیتهای محدود. این علائم در سه سال اول زندگی بروز می کند و به نظر می رسد که در سرتاسر زندگی ادامه پیدا می کند. اگرچه داروی خاصی برای درمان اوتیسم وجود ندارد، ولیکن شروع زودتر آموزش، ضروری است چرا که ممکن است موجب بهبودی رشد اجتماعی و کاهش رفتارهای نامطلوب گردد. و احتمال دارد افراد اوتیسم بتوانند زندگی نرمالی داشته باشند.

از هر 10 هزار نفر، 10 الی 20 نفر به اوتیسم مبتلا هستند که این آمار بستگی به تشخیص معیارهای قابل استفاده دارد. گاهی اختلالات مشابه موجب می شود 2 تا 3 برابر ، به آمار افزوده شود. نسبت پسرهای اوتیسم 4 برابربیشتر از دخترها است و این اختلال بین تمام نژادها وهمه طبقات جهان، با شدت متفاوت به چشم می خورد.

چندین نشانه وجود دارد، که به طور زیاد و غیرمعمول در بیشتر افراد اوتیسم مشاهده می شود، مثل خودآزاری و رفتارهای پرخاشگرانه. این رفتارها ممکن است طولانی مدت باشند و این ثابت می کند که تغییر این گونه رفتارها کار مشکلی است و لذا از سوی افرادی که با او زندگی می کنند و درمانگران و مربیان آموزشی او تلاش مضاعفی را می طلبد. فرمهای خیلی خفیف آن، مشابه یک اختلال شخصیتی همراه با ناتوانی در یادگیری است.

اوتیسم چیست؟

اوتیسم یک اختلال مغزی است که از دوران کودکی شروع می شود و تا دوران بزرگسالی پایدار می ماند. این اختلال سه ناحیه اساسی مربوط به پیشرفت رشد را تحت تاثیر قرار می دهد: ارتباطات کلامی و غیرکلامی – روابط اجتماعی- بازیهای تخیلی و خلاقیت.